Człowiekiem jestem, tym którym byłem.
Stąpam po ziemskim piekle.
Wyprzedzam siebie i się nie mylę.
Wiem doskonale kim kiedyś się czułem.
Wiem doskonale i widzę Się w sobie.
Kolejny początek…
Wiem doskonale, że jeden z ostatnich.
Doskonale ze sobą się czuję.
Wróciłem po latach i już się nie zgubię.
Słowa najprostsze, ja to buduję.
Od zawsze sam komplikuję…
Już wiem, nie muszę.
Odnalazłem Duszę.
Widzę tę drogę, widzę jej koniec.
Wiem doskonale, że to właśnie to jest.
Już nie uciekam, dogoniłem siebie.
Powrót na ścieżkę, pogoń za pragnieniem.
Zmieniam świat, zacząłem od siebie.
Kiedy? Nie wiem.
Wiem doskonale, sam wybrałem drogę.
Jej początek i koniec.
Pojednanie z Bogiem… Stworzenie.