Nie udawaj, słuchaj. To nie sztuka.
Przestań się na chwilę bronić.
Bez dyskusji gra.
Dlaczego to musi trwać?
Zobacz po swojemu to co ja.
Ha! To już nie dyskusja.
To samo przed oczami w jednej chwili mamy.
Nie. Kolejny raz. Walka trwa.
Nie chcesz tego widzieć tak. Wolisz wspak.
Myślisz, że to tylko ja. Ta sama gra.
Tylko siebie krzywdzisz tak.
Znam ten stan i go omijam.
Oręża spokój, chwila zrozumienia.
Po co ta walka, ona nic nie da.
Pamiętaj. Odpuść.
To osiągalna mądrość, w której nie zabłądzisz.
Ja tylko chce pomóc. Rękę podaje, mówię w twarz.
Kolejny raz chcesz na nią pluć. Odpuść.
Choć raz. Ulgi poznasz smak.
Zatrzymaj się, po prostu słuchaj.
To nie sztuka. Życia nie oszukasz.
Czego tak uparcie szukasz?
Wszystko blisko Ciebie.
No tak.. Przecież nie słuchasz.